Ik heb een tijdlang gedacht dat het belangrijk was om als leidinggevende altijd consequent te zijn. Dit was gebaseerd op de volgende redenering: Ik weet wie ik ben, wat ik belangrijk vind en wat mijn doel is. Het is krachtig om dan bij je principes te blijven en steeds een eenduidig geluid te laten horen. Dit betekende voor mij in de praktijk in mijn thuissituatie bijvoorbeeld "bedtijd is bedtijd" voor de kinderen, en dat je leeft volgens je principes en daar niet mee marchandeert. Zo liep ik een tijd op het pad dat ik besloten had te nemen. Nu denk ik: wat een armoe. Al die andere paden dan, waaraan ik zomaar voorbij stap. Waarom is iets dat in een oude context een goed idee was, in elke volgende context nog steeds van toepassing? Je kunt toch beter steeds opnieuw vaststellen of iets een goed idee is?
Maar dan wordt je gek van alle beslissingen die je steeds moet nemen! Dat bleek een misvatting. Dat is het helemaal niet. Misschien was het dat vroeger wel, omdat je toen minder inzicht had en de wereld overzichtelijk in een hokjes had gestopt. Zo deed ik dat wel met mijn gezin in ieder geval. Het is nogal wat, in het begin. Drie jonge kinderen op de wereld zetten binnen vier jaar, beide ouders met een fulltime baan. Dan grijp je naar ritme en regelmaat om de boel onder controle te houden en mogen dingen niet omdat ze niet mogen. Maar het kan ook anders. Je kunt moeiteloos de hele dag beslissingen nemen, onder de voorwaarde dat je er met je volle aandacht bij bent. Niet met je hoofd, maar met je gevoel. Dit betekent voor mij in de praktijk dat de kinderen elk hun eigen ritme hebben aan het eind van de dag. Ik heb met alle drie een ander avondritueel. Soms kort, soms lang afhankelijk van wat er gebeurt en hoe iedereen in zijn vel zit en vooral ook wat mijn eigen behoeften zijn. Het betekent ook dat ik niet met mijn werk bezig ben in mijn hoofd als ik met de kinderen ben. Op mijn werk betekent dit dat ik elke dag opensta voor wat er gebeurt op dat moment. In de gesprekken met mensen uit de organisatie zit veel meer informatie over de huidige situatie, dan in mijn mailbox, die gaat over toekomst of verleden. Sinds 2018 ben ik me steeds bewuster dat ik leef in het hier en nu en blijkt dat het leven daar van nature stroomt en dat wijze beslissingen steeds vaker moeiteloos ontstaan. Consequent is het leven zelden meer.
0 Comments
|