Ik kwam er gister achter dat ik iets was vergeten in de opvoeding...
Mijn vriendin was op bezoek en een van mijn kinderen kwam binnen, liep naar de keuken om iets te pakken, daarbij mijn vriendin volkomen negerend. Uiteindelijk kwam er een stuurs “hallo” uit en verdween kind-lief weer snel in een wolk van ongemak. Zo wilde ik het niet! Het was tijd voor gedragsverandering! Wat doe je dan als ouder? Eerste reflex: Feedback geven, vertellen wat je zag, en vertellen welk gedrag wel gewenst is. Oftewel: uitleggen “hoe het hoort”. Een andere optie: bewustwording. Hoe is het om met elkaar in contact te zijn. Hoe voelt het om een ruimte in te komen waar niemand met jou in contact gaat? Hoe voelt het als je verwelkomd wordt? Wat zijn redenen om uit contact te gaan? Een mooi gesprek volgde, waarbij mijn kinderen vertelden hoe ik uit contact kon zijn als ik teveel tegelijk aan mijn hoofd had. Ik ben scherper gaan zien wat het verschil is tussen deze twee manieren om gedrag te veranderen. Uitleggen welk gedrag gewenst is heeft iets normerends, gaat er van uit dat er een betere manier is en dat iemand iets niet goed doet. Bewustwording is duurzaam, voelt verruimend in plaats van beknellend en maakt mensen zelf verantwoordelijk (er is geen voorschrift). Mijn tip van de dag: wil je gedrag veranderen, bij je kinderen of in je organisatie, kies voor bewustwording.
0 Comments
|